Wernisaż wystawy Beaty Cedrzyńskiej Ciało i sacrum Retrospektywa

Wernisaż wystawy Beaty Cedrzyńskiej "Ciało i sacrum. Retrospektywa".

Beata Cedrzyńska
Uzyskała dyplom na gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa i Grafiki w 1999 roku (promotor prof. Teresa Miszkin). Pracowała na ASP w Gdańsku w latach 2002-2012. Obecnie zatrudniona w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych na stanowisku profesora nadzwyczajnego pełniącego równocześnie funkcję prodziekana Wydziału Sztuki Nowych Mediów w Gdańsku. Tytuł doktora habilitowanego w dziedzinie sztuki plastyczne, w dyscyplinie artystycznej sztuki piękne uzyskała na Wydziale Malarstwa ASP w Gdańsku. Laureatka wielu nagród, wyróżnień i stypendiów, autorka i uczestniczka około stu dwudziestu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Dla Beaty Cedrzyńskiej jednym z podstawowych sensów sztuki jest przyoblekanie w materię tego, co niematerialne. Sztuka zawsze stanowiła – według niej – alternatywę dla otaczającej rzeczywistości i podobnie jak religia, jest próbą projekcji tego, czego sens jest nieuchwytny i czego tak naprawdę nigdy do końca poznać się nie da, a co stanowi kwintesencję i sedno człowieczeństwa. Prace artystki stanowią próbę ustosunkowania się do metafizycznych dylematów jednostki, formalnie przechodząc od obrazowania wynikającego z obserwacji natury do przekazywania stanu wewnętrznego bohatera, zmierzają w kierunku wypowiedzi o wartościach ogólnych. Wartościach zawsze skupionych na człowieku, w ujęciu jednostkowym. Pokazującym go wyizolowanego, zawieszonego w nieokreślonym i zastygłym czasie, pokazanego bez znamion odnoszących się do współczesności, wyobrażonego w otoczeniu na wpół logicznym, a na wpół symbolicznym, które wchodzi z nim w różne relacje. Wyobcowanego, osadzonego pomiędzy światem realnym i nierealnym, pozostającego zawsze sam ze sobą w nieznanej i nierzeczywistej przestrzeni, w której nie obowiązuje prawo ciążenia i które wymyka się logice fizycznej. Zatrzymanego w jakimś w zastygłym geście, ruchu zmierzającym w nieokreślonym kierunku, w poczuciu odosobnienia, zagubienia i wobec dręczących go dylematów. Malarstwo formalnie łączy wierny, czasami wręcz fotograficzny wizerunek, z odrealnionym, przeskalowanym i poddanym deformacji ujęciem motywu (najczęściej portretu). Artystyczne poszukiwania obejmują malarstwo sztalugowe, rysunek, jaki i prace powstałe przy użyciu technik fotograficznych i graficznych. Wystawa w Galerii EL ma charakter retrospektywny i obejmuje wyselekcjonowane działania z różnych okresów twórczości, począwszy od 1999 roku do dnia dzisiejszego.