Ale Sztuka! Nad Długim! Ale Poezja!

ALE SZTUKA! NAD DŁUGIM!
Jezioro Długie to obowiązkowy punkt olsztyńskich ekskursji.
Tworzy uniwersalną przestrzeń, w której spotykają się i refleksyjni relaksowicze, i temperamentni wyczynowcy. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby spotkali się również miłośnicy sztuki. Spacerowa promenada powiedzie młodych i starych wprost w objęcia twórczych warsztatów, koncertów i spektakli. W tym być może najbardziej malowniczym zakątku miasta sztuka i natura stanowią nader udany mariaż.
Projekt realizowany ze środków finansowych Gminy Olsztyn w ramach Olsztyńskiego Budżetu Obywatelskiego.

W ramach projektu zapraszamy na 5 wtorkowych spotkań:
16 lipca - Ale Etno!
6 sierpnia - Ale Teatr!
13 sierpnia - Ale Poezja!
20 sierpnia - Ale Street Art!
27 sierpnia - Ale Śmiech!

13 sierpnia - Ale Poezja!
Stachura mówił, że wszystko jest poezja. By nabrać pewności, wystarczy zajrzeć nad Długie, gdzie i nauka dzieci jak czerpać natchnienie, i tworzenie łapaczy snów, i spektakl "Z głową w chmurach", i poetycki koncert przy ognisku.

Program:
???? 16:30 – 18:30 – warsztaty tworzenia łapaczy snów – Alicja Borsiak-Śleszyńska
???? 17:00 – 18:30 – Jak czerpać natchnienie – warsztaty literackie dla dzieci – Dorota Suwalska
???? 17:00 – 19.30 – Spektakl/Słuchowisko „Z głową w chmurach” – Wiktor Malinowski
???? 19:30 – koncert poetycki przy ognisku/wspólne śpiewanie ze śpiewnikami:
Wystąpią: Marta Andrzejczyk – prowadzenie/śpiew, gościnnie Maciej Lubieniecki.
Paweł Kotarski – śpiew/skrzypce
Apolinary Polek – śpiew/gitara
Sylwek Szweda – śpiew/gitara
Janusz Kurowski – Śpiew/Gitara
???? Wydarzeniu będzie towarzyszyć wystawa łapaczy snów autorstwa Moniki Jaworskiej

*****

Szczegółowy opis programu:
???? 16:30 – 18:30 – warsztaty tworzenia łapaczy snów – Alicja Borsiak-Śleszyńska
Warsztaty tworzenia łapaczy snów z Alicją Borsiak Śleszyńską to warsztaty przeznaczone dla dzieci szkolnych i dla dorosłych, ewentualnie dla dzieci z rodzicami. Z patyków i włóczek będziemy tworzyć barwne ozdoby, które powieszone nad łóżkiem odgonią koszmary i przywołają same piękne sny.
„Warsztaty z tworzenia łapaczy snów mają na celu przeniesienie nas w przestrzeń wyobraźni i świat naszych snów, marzeń...tworząc je możemy projektować swoje sny i marzyć o tym co warto spełnić
w życiu na jawie.” – Alicja Borsiak-Śleszyńska
Alicja na co dzień pracuje z dziećmi w olsztyńskim Pałacu Młodzieży, współpracuje z fundacją Błękitne Okna, prowadzi warsztaty arteterapii.
Równolegle działa we własnej pracowni ceramicznej, gdzie spełnia się artystycznie. Bierze udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych.

???? 17:00 – 18:30 – Jak czerpać natchnienie – warsztaty literackie dla dzieci – Dorota Suwalska
Dorota Suwalska – malarka, rzeźbiarka, animatorka i wreszcie pisarka pisząca książki, jak sama mówi, „bezpółkowe”, czyli takie, które mogłyby stać zarówno na półce z książkami dla dzieci, dla dorosłych, dla młodzieży.
Warsztaty skąd czerpać natchnienie to zajęcia dla dzieci i młodzieży w wieku szkolnym.
Pisarka; autorka projektów wizualnych; animatorka kultury; ilustratorka; bywa również dziennikarką.
Laureatka m. in. Wyróżnienia w Pierwszym Polsko-Włoskim Konkursie na Scenariusz Filmu dla Młodego Widza (2006r.), Wyróżnienia Literackiego w Konkursie Polskiej Sekcji IBBY Książka Roku 2007, 2016 i 2018, oraz wyróżnienia w IX Konkursie Literatury Dziecięcej im. Haliny Skrobiszewskiej. W latach 2012 i 2013 nominowana do nagrody Astrid Lindgren Memorial Award.
Współpracowała z TVP realizując krótkie filmy plastyczne oraz felietony autorskie dla dzieci (1990-95). Redaktor Kwartalnika Literackiego „Wyspa” (2007-2009). W latach 2008-11 członkini Zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W swoim dorobku ma trzy tomiki poetyckie oraz powieści dla dzieci i młodzieży: „Znowu kręcisz Zuźka!”, „Zuźka w necie i w realu”, „Bruno i siostry”, „Marionetki Baby Jagi”, „Ratunku, marzenia!”, „Pan Fortepianek”, „Piegowate Niebo”, „Czarne Jeziora”, „Iwo z Nudolandii”, „Poczet Królów i Książąt Polskich”, „Tabletki na dorosłość”, „Nie wszystko złoto, co złote” (seria Wtajemniczeni). Współautorka książek m.in. „Bajkoterapia, czyli dla małych i dużych o tym, jak bajki mogą pomagać”, „Un mundo de relatos. Antología” (książka opublikowana przez hiszpańskie wydawnictwo Pearson Educación), „Bezpieczna bajka”, „Słowik, Kopciuszek i inne najpiękniejsze bajki”, „Zapach czekolady. Opowiadania i wiersze dla dzieci”.
Jej utwory tłumaczone były na hiszpański, kataloński, słoweński, ukraiński a także… na język przestrzeni ;) To ostatnie dotyczy literacko-internetowego projektu: www.terapia (dla dorosłych).
Swoje wiersze, opowiadania i artykuły publikowała w prasie dziecięcej, literackiej i pedagogicznej, podręcznikach szkolnych. Współpracuje z portalem www.ngo.pl.
http://suwalska.info – Fajna strona internetowa, bio jest ze strony, ale jest też wiele innych ciekawych rzeczy.

???? 17:00 – 19.30 – Spektakl/Słuchowisko „Z głową w chmurach” – Wiktor Malinowski
Z głową w chmurach to turystyka leniwa. Czyli wygodne lewitowanie.
Zapraszam na 21 minutowy spacer, który umożliwia „oddanie” głowy w chmury, całkowicie i dosłownie dzięki nietypowej aranżacji scenografii w kształcie chmur. Z wnętrza chmury widz-słuchacz ułowi uchem opowiadaną przez głównego bohatera historię opartą na motywach hawajskich wierzeń Huna …
Historia piękna z morałem o tym jaki jest świat, że jesteśmy jego częścią i że wszystko zależy od nas ... Tych kilka minut skłania do refleksji i jest prawdziwe. Z głową w chmurach to słuchowisko, które subtelnie istnieje w przestrzeni publicznej zmieniając ją.
Kto i co:
Muzyka i Montaż wersji polskojęzycznej : Marcin Martyński
Montaż wersji anglojęzycznej : Zbigniew Gabriel Wróblewski
Montaż wersji pozostałych : Maciej Kierzkowski
Pomysł i tekst : Wiktor Malinowski na podstawie filozfii HUNY, zainspirowany Dżuan Falun
Konsultacje : Katarzyna Borczon
Pomoc techniczna : Małgorzata Meller
Reżyseria, scenariusz : Wiktor Malinowski
Kiedy czytamy ciekawą książkę za wszelką cenę chcemy być jak najszybciej na następnej stronie.
Kolejna strona, kolejne drzwi, które otwierają przed nami nowe możliwości,
nowe emocje, nowe wrażliwości.
Jedna strona wyrwana z kontekstu bez wcześniejszych doświadczeń w życiu byłaby niczym.
Podobnie jest z teatrem.
Teatr również otwiera wiele nowych drzwi które dają nam szanse rozkoszować się samym sobą w samym sobie.
Mimo że teatr może przybierać wiele różnych form by wyrazić jedną i tę samą myśl, to w jednym teatr nie różni się między sobą.
Teatr by był dobry nie może kłamać.
Delikates powstał w 2007 r. Nazwę zapożyczając od dobrze znanych sklepów zwanych Delikatesami,
otwartych dla wszystkich i posiadających pełen asortyment wszelkich dóbr.
Celem jest stworzenie teatru pełnego smakowitych specjałów.
Produkt w fazie końcowej jest starannie zapakowany i łatwo przyswajalny.
Ale tylko pozornie.
Produkty to nie tylko spektakle, również performance, happening, jak również wiele innych działań zainspirowanych chęcią wpłynięcia na "zastaną" codzienność.
http://www.teatrdelikates.pl/v1/pl

???? 19:30 – koncert poetycki przy ognisku/wspólne śpiewanie ze śpiewnikami:
Wystąpią: Marta Andrzejczyk – prowadzenie/śpiew, gościnnie Maciej Lubieniecki.
Paweł Kotarski – śpiew/skrzypce
Apolinary Polek – śpiew/gitara
Sylwek Szweda – śpiew/gitara
Janusz Kurowski – Śpiew/Gitara
Marta Andrzejczyk - http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Marta_Andrzejczyk
"Olsztyńska pieśniarka i aktorka. Znana z ciepłej osobowości scenicznej oraz wyjątkowej wrażliwości. Jak nikt potrafi budować atmosferę intymności i władać emocjami słuchaczy. Wyjątkowa, jasna barwa głosu sprawia, że każdy recital w jej wykonaniu oraz piosenki zapisane na płytach „Cicho” i „Cienie ” pozostają niezapomniane.
Jest artystką poszukującą. Eksperymentuje zarówno z formami wyrazu, stylistyką jak i repertuarem. Mogliśmy usłyszeć ją wykonującą całe programy o śmierci czy doświadczeniach wojny, lecz również w repertuarze Wiery Gran lub erotykach ubranych w jej nietuzinkowe poczucie humoru. Jako że eksperyment i improwizacja to jej drugie ja szczęściarze mogą ją wspominać z „Bohemy Północy – Inter Poezji” gdzie w towarzystwie Clicktima pozwoliła sobie na szalone wokalizy i zabawy dźwiękami przy muzycznych wykonaniach tekstów warmińskich poetów."
https://www.facebook.com/pg/martAndrzejczyk/about/?ref=page_internal
Paweł Kotarki – olsztyński muzyk. Jego głównymi instrumentami są klawisze i skrzypce. Na co dzień gra w zespole in taberna http://www.intaberna.pl/ i w duecie z Andrzejem Żukowskim https://www.facebook.com/zukotband/
Apolinary Polek - Znany też jako Paweł Oleszczuk autor i wykonawca piosenek, śpiewak i muzykant. Koncertuje na różnych scenach od 1999 r. Gra na gitarze akustycznej, harmonijkach ustnych i trochę na banjo. Jego repertuar to piosenki, w których odbija się przyroda, droga i to, co najgłębsze w człowieku. Gra swoje utwory solo lub z zespołem, akustycznie, bez perkusji, dążąc do osiągnięcia pełni naturalnego brzmienia instrumentów i głosów. Żeby płynęło prosto z serc, człowieczych i drewnianych.

Zdecydowana większość piosenek to twórczość autorska. Poza tym POlek tłumaczy pieśni Boba Dylana, Leonarda Cohena, Bruce'a Springsteena i innych anglojęzycznych autorów i pisze muzykę do słów polskich poetów takich jak Zbigniew Herbert, Jacek Kaczmarski, Jerzy Harasymowicz, Bolesław Leśmian, Edward Stachura.
https://www.facebook.com/apolinarypolek/
Sylwek Szweda - Sylwester (Sylwek) Szweda
Pieśniarz, poeta, kompozytor, tłumacz tekstów poetyckich, przede wszystkim piosenek. Urodził się w piękną zimową i mroźną niedzielę o godzinie 10 rano 31 grudnia 1961 roku w Katowicach, prawie że w taksówce. Jest autorem ok. 500 piosenek, a także ok. 300 tłumaczeń poetyckich piosenek.
Wywodzi się z rodziny o śląskim rodowodzie. Jego pradziadkowie Wilhelm Kaczmarek i Leopold Schweda byli powstańcami śląskimi. Z kolei dziadek ze strony matki – hm. Jerzy Lis – był jednym z głównych pionierów organizowania na Śląsku harcerstwa. Podczas drugiej Wojny Światowej czynnie działał w śląskim ruchu oporu za co w 1944 roku został rozstrzelany w Auschwitz (blok 11).
Rodzina Schwedów miała także swój udział w założeniu drużyny piłkarskiej Ruch Chorzów. W klubie tym grało 6 osób z tejże rodziny. Ojciec Sylwestra, Fryderyk Szweda był reprezentantem Polski w skokach do wody, zajmując na wielu zawodach czołowe lokaty. Cała rodzina, tak ze strony matki jak i ojca, zajmowała się muzyką, choć prawie zawsze amatorsko. Śpiewali w chórach, ponadto grali zazwyczaj na gitarach i mandolinach.
Sylwester Szweda dzieciństwo spędził wraz ze swoim starszym o 3 lata bratem Leszkiem w Żałężu, robotniczej dzielnicy Katowic, tzw. „rojber dzielnicy”. Mając 13 lat napisał swoją pierwszą piosenkę pt. Dom. Druga nosiła tytuł Różowe okulary. Występował na wielu festiwalach m.in. trzy razy na festiwalu piosenki studenckiej w Krakowie, a także na Rawie-Blues, ale poza wyróżnieniami bez większych sukcesów. Składy jego zespołów dość często ulegały zmianom, co znacznie przyczyniło się do bardzo zróżnicowanej stylistyki: od piosenek turystycznych, poprzez piosenki religijne, piosenki dla dzieci, folk, blues, flamenco, a także rock.
W roku 1987 ożenił się z Krystyną (z domu Kroker), z którą śpiewa do dziś. Ze związku tego przyszli na świat Joanna i Jędrzej Szweda, który czasem również zajmuje się muzyką występując także w składzie rodzinnym.
Sylwester mimo wielu starań dostania się na różne studia, nigdy nie został na żadne przyjęty. Być może ze względów niepoprawności politycznej. Wkrótce potem został pośpiesznie wcielony do wojska, gdzie spędził cały stan wojenny jako muzyk w orkiestrze.
Poza muzyką pasjonuje go także przyroda, co przejawia się w organizowaniu wielu działań związanych z jej ochroną, a także założeniu Pracowni Edukacji Ekologicznej STUDNIA w Murckach. Pracuje także w charakterze muzykoterapeuty w dwóch ośrodkach dla osób niepełnosprawnych: na Giszowcu i w Tychach.
Wydał osiem studyjnych płyt, kilka tomików wierszy, fraszek, myśli, a także bajki dla dzieci. Jak sam twierdzi: Nie ma planów na przyszłość, bo zbyt pochłonięty jest teraźniejszością.
Sylwek występuje w galeriach (głównie na wernisażach), w teatrach, domach kultury, klubach muzycznych, kościołach wszystkich wyznań (klasztorach) i w miejscach nieoczekiwanych...
http://www.sylwek-szweda.pl/
Janusz Kurowski – absolwent polonistyki Uniwersytetu Łódzkiego, w latach 80-tych i 90-tych tworzył i śpiewał autorskie piosenki na studenckich festiwalach piosenki poetyckiej, turystycznej oraz szantowych, takich jak Yapa, Bakcynalia, Bazuna, Włóczęga, zdobywając nagrody i wyróżnienia. Później nastąpiła długa przerwa w publicznych występach. W grudniu 2014 „odnaleziony” przez osoby pamiętające jego utwory, dołączył do projektu „Fabryka snów w mieście Łódź”, powrócił do śpiewania i tworzenia piosenek. Wygrywa 50-tą Giełdę Piosenki w Szklarskiej Porębie, zdobywa nagrody na Poetyckich Rubieżach, Metamorfozach Sentymentalnych, na międzynarodowym Przeglądzie Piosenki Autorskiej OPPA w Warszawie zdobywa nagrodę ZAKR i zostaje laureatem Złotej Piątki. Ceniony za poetyckie teksty łączące lirykę z humorem oraz ciekawe i różnorodne opracowania muzyczne. Występuje solo z gitarą lub z grupą przyjaciół wspierających go instrumentalnie i wokalnie z którymi właśnie nagrywa płytę Winobranie.

???? Wystawa łapaczy snów Moniki Jaworskiej
Mam na imię Monika i jestem mamą dwójki dzieci. Moja przygoda z łapaczami snów zaczęła się w 2016 roku ale już dużo wcześniej marzyło mi się aby sobie zrobić taką ozdobę. Najpierw powstał jeden, potem drugi i tak mnie to wciągnęło, że robię je do dziś. Jest to mój sposób na relaks.. Czym w ogóle jest łapacz snów? W dawnych wierzeniach indiańskich był to taki amulet odpędzający złe sny, wieszało się go w sypialnianym pokoju, nad dziecięcym łóżeczkiem, przy wejściu do domu. Chronił on przed koszmarami. Pajęczynka zatrzymywała koszmary senne, a pozwalała przedostać się tylko tym dobrym snom. Współcześnie łapacz snów jest ciekawą ozdobą wieszaną w domach lub na lusterkach w samochodach.